Afscheidsgesprek met onze voorzitter Rik Rombouts

Binnen enkele maanden draagt onze voorzitter, Rik Rombouts, het stokje over aan Eelco ter Horst. Maar voordat hij weer gewoon spelend lid wordt op Groen-Geel willen we graag wat meer van hem weten. Afgelopen week spraken we hem in ons clubhuis.

Rik, vertel eens wat over jezelf.
Naast ondernemer en enthousiast golfer ben ik huisvader en getrouwd met Ellen, die ook lid is van Groen-Geel. We hebben 2 zoons van 11 en 14 jaar. Die voetballen en zeilen liever. Mijn vader en schoonvader zijn ook lid en golfen op de woensdag. Ze staan bekend als ‘de schoonvaders’. Ze vinden het heerlijk hier op de club. Die gezelligheid en sociale contacten zijn sowieso typisch voor deze vereniging. Niet alleen voor ouderen en mensen die alleen komen te staan maar ook voor mensen die nog werken. Echt een warm bad.

Hoe ben je bij Groen-Geel gekomen?
Eigenlijk ben ik begonnen met hockey. Dat was bij Cartouche. Daar heb ik ook Ellen ontmoet. Ik was toen heel fanatiek en heb redelijk hoog gespeeld. Maar als je de dertig gepasseerd bent, vind je jezelf toch steeds vaker op de reservebank. Ellen was intussen naar Groen-Geel overgestapt en dat beviel haar heel goed. Daarom ben ik daar ook gaan spelen en coachen. 

Wanneer kwam het golfen in beeld?
Dat kwam nadat onze eerste zoon geboren werd. Het hockeyen en al dat coachen kostte best veel tijd. Zelfs op de ochtend na de bevalling stond ik weer op de baan om te coachen. Het was wel kicken dat we die dag wonnen, en wel van Push. Een topteam uit een hogere klasse, terwijl wij in de onderste regionen zaten. Misschien dat de naam Push daar iets mee te maken had, zo kort na de bevalling, maar het is wel één van mijn mooiste sport herinneringen.  

En het golfen?
Met al dat coachen en spelen was ik  veel bij Groen-Geel.  Elk weekend spelen en doordeweeks trainen. En dat met zo’n kleintje. Met golfen ben je qua tijdsbesteding flexibeler. Juist hier, op Groen-Geel, kun je gemakkelijk tussendoor of nadat de kleine op bed ligt een rondje spelen. Dat was wel aantrekkelijk. Zodoende kwam het golfen steeds meer in beeld.

Hoe ging dat in het begin?
Zoals zoveel leden heb ik eerst een cursus gevolgd bij Frank en mijn GVB gehaald. In het begin daalde ik rap met mijn handicap. Ik haalde soms meer dan 60 Stablefordpunten. Al vrij snel ben ik in het tweede team van Groen-Geel gaan spelen.

Heb je ook een bijzondere golfherinnering?
Nou en of! In 2017 zijn we met het tweede (GG2) landskampioen geworden. Ons team bestond uit Pieter Wouters, Karen Vermeulen, Florentine Steenberghe, Barbara Komor, Lex van der Gun, Tanja Rehm, Peter Duijvestein en ik dus. De finale was sowieso bijzonder. We moesten tegen GG1 omdat beide teams gewonnen hadden in hun poule. Voor het kampioenschap hebben we écht een paar jaar getraind. We waren super gemotiveerd. Volgens mij is dát ook wat de doorslag geeft op zulke momenten. De drive om te winnen.


Trotse kampioenen

Heb je nog een favoriete pro golfer?
Even denken hoor. Helden, niet echt. Of toch eentje, Seve Ballesteros. Het eerste golf evenement dat ik helemaal heb gekeken, was de 39e Ryder cup in 2012, later ook wel ‘the Miracle of Medinah’ genoemd. Ik zat 4 dagen, of beter nachten, aan de buis gekluisterd. Echt een geweldig spektakel. Europa stond de hele tijd ver achter, maar trok uiteindelijk op de laatste dag de overwinning naar zich toe. Over wilskracht gesproken. Dat hele toernooi stond in het teken van Seve. Van zijn drive, ambitie en commitment ben ik diep onder de indruk geraakt. De documentaire over hem vond ik ook indrukwekkend.

Was je als voorzitter ook zo vol ambitie?
Een beetje wel. In die tijd ging het niet zo goed met de club. Het ledenaantal nam af en van buitenaf zag je de verschillende partijen aan onze golfbaan trekken. De voetballers van Graaf Willem hadden de lijnen en lichtmasten al tot vóór het clubhuis ingetekend. En voor het museum Voorlinden was een parkeerplaats gepland op onze hole 8. Serieus! De gemeente dacht dat die paar overgebleven golfers vanzelf wel zouden verdwijnen.

Wat heb je toen gedaan?
De eerste prioriteit was om de club een positieve schwung te geven. Leven in de brouwerij. Daarom zijn we begonnen met de inloopavonden om meer leden te krijgen en hebben we het parcours aangepakt zoals met de GROENE en GELE baan en de nieuwe hole 4. Die nieuwe green was vooral belangrijk als positief signaal naar de buitenwereld. Zo van 'wij zijn er ook nog'! Dat alles had succes. Met meer leden is een gemeente ook makkelijker te overtuigen dat de golfsport hier leeft.


De opening van de nieuwe hole 4

En die voetballers?
Graaf Willem vond het noodzakelijk om uit te breiden en wilde het terrein voor het clubhuis helemaal opeisen. Ik heb maandenlang, elke week, een alternatief speelschema voor ze gemaakt waaruit bleek dat de uitbreiding helemaal niet nodig was. Na enige bemiddeling zijn hun plannen ingetrokken. Daarmee waren onze holes GEEL1, 2 en 9 gered. Behalve dat er soms een cricketwedstrijd op gespeeld wordt.

Heeft COVID-19 nog een rol gespeeld?
Het is natuurlijk een vervelende tijd met al die maatregelen. Maar voor onze golfclub, en eigenlijk voor de hele golfsport, heeft het wel gezorgd voor een opleving in het ledenaantal. En dat is belangrijk, nieuwe leden. Nu moeten we ze wel vasthouden. Ook als straks de andere sporten weer lonken.

Wat brengt de toekomst?
Dat zie ik wel. Ik heb eerder de fout gemaakt om alvast nieuwe dingen in te plannen in afwachting van een legere agenda. Ik eindigde toen met meer in plaats van minder werk. Ik stop eerst als voorzitter. Eelco gaat dat oppakken. Eigenlijk zou de overdracht van de portefeuille tijdens de ALV van 5 november plaatsvinden maar corona gooide roet in het eten (what else is new?). Hopelijk gaat de overdracht lukken in het voorjaar bij de eerstvolgende ALV. De komende tijd kan ik mooi onze nieuwe voorzitter inwerken.

Wat ga je de nieuwe voorzitter meegeven?
Aandacht voor de demografie van onze club! Met onze huidige leeftijdssamenstelling is het duidelijk dat de komende tien jaar veel van onze leden zullen vertrekken. Daar moet hij rekening mee houden en op anticiperen. Een dipje kan wel maar het moet niet richting de 400 leden gaan. We moeten instromers dus goed laten landen en bestaande leden blijven faciliteren. We hebben nu een groep die al meer dan vijftien jaar lid is en een andere die nog geen drie jaar bij ons speelt. Dan heb je kans op verschillende golfwerelden. De uitdaging is om diversiteit te faciliteren en één club te blijven.

Verder nog plannen?
Genieten van meer vrije tijd. En van het golfen. En oh ja, het is een soort van traditie dat de  aftredend bestuursoorzitter de nieuwe voorzitter wordt van de groencommissie. Ik ga Bert Visser dus maar eens bellen.

 

 

Clubnieuws Overzicht