Leo van der Kraan: 30 jaar (veel) meer dan een greenkeeper

Voor velen van ons blijft het contact met Leo beperkt tot een groet of een hoe-gaat-het. Zijn 30-jarig jubileum is dan ook een mooie aanleiding om eens nader kennis te maken. Waarom is hij bij Groen-Geel gaan werken? Wat hebben baanonderhoud en stripboeken met elkaar gemeen? Wat vindt hij het leukste van zijn werk? Deze vragen en veel meer kwamen aan bod in ons gesprek. Benieuwd?

Wat doet een greenkeeper eigenlijk allemaal. Nu, even diep inademen… maaien, prikken, zanden, zaaien, door-zaaien, snoeien, bemesten, sproeien, onkruid en madeliefjes bestrijden, vlaggen verplaatsen, of afslagplaatsen aanpassen… De greenkeeper zorgt ervoor. Maar dat is niet het enige dat Leo doet. Als het nodig is, schildert, timmert en bestraat hij ook. En dat al 30 jaar.

Hoe het begon
Leo hield altijd al van de natuur en het buiten-zijn.  Dus na het behalen van zijn hoveniersdiploma, leek zijn toekomst uitgestippeld. Leo werd hovenier bij de Gooyer & Ketel. Toch liep het anders. Hij stapte namelijk over naar de afdeling Sport en Recreatie van de gemeente Den Haag. Toen was daar nog ruimte voor het volgen van allerlei opleidingen, zoals terreinonderhoud, lassen of motortechniek. In die tijd werd Leo verantwoordelijk voor het baanonderhoud bij het ons bekende terrein van Groen-Geel. Dat beviel zijn meerderen, Cees Brouwer en Diederik Heufft zo goed dat ze hem de baan van Hoofd aanboden. In de periode daarna heeft Leo de diploma’s van Greenkeeper en Hoofd Greenkeeper gehaald.

 lvdkr_foto_02_1__2.jpeg

De baan: van toen tot nu
Dertig jaar geleden was de baan heel anders dan nu. Korter, alles vlak en de greens waren klein en rond. Een beetje zoals de wintergreens van nu. We hadden mooie tee’s maar sloegen van afslagmatten op houten vlonders richting de miniscule greens. Waar nu hole 8 is, sloegen de golfers naar wat nu hole 4 is. Het was sowieso altijd druk. Iedereen liep in die tijd door elkaar op de baan. Alle matten waren bezet. De green van Hole 6 was nog een oefengreen. En daarachter had je de afslag hut, die nu op de driving range staat. Die stond dáárvoor trouwens bij de huidige green van Hole 8. Zoals je nu kunt zien, is er in de loop van de tijd veel veranderd. De holes zijn verlengd en de greens kregen beter gras. Ook Leo is trots op de verbeteringen. ‘Die verhoging bij hole 4 GEEL, en het water aan de rechterkant, dat is echt mooi. Maar ook de heuvels naast de hole. Dat maakt het meer een échte golfbaan. Dat was wel passen en meten natuurlijk. De cricketers zijn weer minder blij met een veld vol heuveltjes, bomen en bunkers.’

Wat is er leuk aan greenkeepen
Voor Leo is het onderhoud aan de greens het leukst: “Het is wel een hele uitdaging om ze goed te houden, weet je. We hebben best veel spelers op deze baan. En dan heb je ook te maken met andere sporters. Even dichtgooien kan niet”. Het ‘samenleven’ op ons complex gaat gelukkig steeds beter. Vroeger had je wel eens een zware vrachtwagen die de baan in reed. Die kwam dan spullen brengen en halen voor een of ander feest; Leo: “Het had geregend, dus die stond vast tot aan zijn assen. Daar word je als greenkeeper niet blij van”. Evenmin werd hij blij van de bierflesdoppen. ‘Die metalen dingen beschadigen de messen van de maaiers. Gelukkig is dat verleden tijd. Alles wordt nu keurig opgeruimd’. Het enige irritante is volgens hem nu dat zogenoemde ‘duinslapers’ - jongeren die de nacht feestend in de duinen doorbrengen - de boel ’s nachts komen slopen. Maar de job zelf vindt Leo heerlijk. Vooral de afwisseling. Elke werkdag is anders. In de zomer is het vooral maaien en prikken. In de winter weer veel machineonderhoud. Zijn hovenierskennis komt goed van pas bij het onderhouden van de beplanting. Voor het behandelen van onkruid is het belangrijk om het juiste moment te kiezen. Dat geldt ook voor die schattige madeliefjes. ‘Mooi gezicht hoor, maar iedereen zoekt zich een slag in de rondte naar de bal. Dus daar moet je iets aan doen’. Eind april/begin mei is de beste periode om die te besproeien. ‘Het spul moet groeien. Anders gebeurt er niets’. Voor het besproeien heb je wel een speciale licentie nodig. En die krijg je pas als je voor een nationaal tentamen bent geslaagd. Daarna krijgt je een speciaal pasje waarmee je de spullen mag halen.

Contact met greenkeepers van andere banen
Vroeger hadden de greenkeepers onderlinge golfwedstrijden. Helaas is het contact met andere greenkeepers verwaterd. Leo ziet de collega’s nu nog maar af en toe bij een cursus of bij bepaalde demodagen, zoals de Tuin & Park dagen in Eindhoven. Het is wel handig om ervaringen en tips uit te wisselen.

Hobbies en vrije tijd
Leo heeft vroeger best wat balletjes weggeslagen, maar dat doet hij nu minder.  De werkdruk laat het niet toe. De weersomstandigheden hebben ook invloed op de werkplanning. Na een dag op het veld, gaat hij liever wandelen met de hond.  Leo en zijn vrouw Diana hadden drie Berner Sennen, Dinah, Atara en Ayra, waarmee ze vaak in de natuur te zien waren. Helaas zijn ze overleden. Sinds kort zorgt Berner Sennen pup Yara voor het nodige wandelplezier.  Leo heeft daarnaast nóg een hobby. Best iets bijzonders. ‘Vanaf mijn jonge jaren verzamel ik graag stripboeken. Inmiddels heb ik wel 100 Nederlandstalige series! Van Suske en Wiske tot Storm’. Hij verzamelt ook graag Amerikaanse comics, zoals die Marvel van Spider Man en Korak. Dus, als iemand nog oude strips thuis heeft? Je doet er onze greenkeeper een groot plezier mee!’ Vooral strips van Bessy, Karl May, de Rode Ridder, Tarzan of Tex Willer zijn welkom.

lvdkr_foto_03_1.jpeg

We durven het er bijna niet over te hebben… wat doe je na je pensioen
Leo kijkt even voor zich uit. ‘Ik kijk er best wel naar uit. Het werk is heel leuk hoor, maar het wordt steeds zwaarder. Ik moet nog een paar jaar. Over 6 jaar werk ik 36 jaar bij Groen-Geel en 51 jaar in totaal. Dan is het voor mij wel genoeg geweest”. Wat Leo dan gaat doen, weet ‘ie nog niet. ‘Misschien ga ik weer wat golfen. Maar volgens mij ga ik vooral lekker rustig met de hond wandelen in de natuur. En genieten van mijn stripboeken natuurlijk.’

Tenslotte…
Onze veelzijdige greenkeeper heeft altijd fijn samengewerkt met de baancommissarissen van de golfafdelingen. Dat zijn achtereenvolgens geweest Barend Albert (+), Kai Odner, Jan Mekking (+), Eef van Bohemen (+), Peter van Duine, Cees Buurman en nu Paul Bos. Om Leo te citeren: “ze hebben altijd mijn mening gevraagd voordat er besluiten werden genomen. Ook met Rik Rombouts was er fijn contact”.  

Een dankwoord van baancommissaris Paul Bos
We hebben ook nog aan baancommissaris Paul Bos gevraagd waarom een greenkeeper zo belangrijk is en waarom hij Leo zo waardeert. Dit was zijn antwoord: een golfbaan zonder greenkeeper is als een zwembad zonder water. De entourage is mooi maar je kunt er verder niets mee”. Wij boffen heel erg met Leo. Niet alleen omdat hij een vakman is maar ook omdat hij veel meer doet dan alleen het baanonderhoud. Hij schildert, timmert, bestraat, hangt borden op, kortom een allrounder. Voor mij is zijn mening en ervaring heel belangrijk.

lvdkr_foto_04_1.jpeg

Golfnieuws Overzicht