Daar sta je dan… Best een lekkere wedstrijd gespeeld en dan blijkt ineens dat je de Founder’s Trophy gewonnen hebt. Ok, je ziet dat het een prachtig beeldje is en wordt uitgereikt door Rutger ten Hagen. Je weet ook dat Rutger de vader is van Bea en erelid is van Groen-Geel. Maar daar houdt de kennis op. Tijd dus om er iets dieper in te duiken. We nemen contact op met Rutger en vragen of we eens langs mogen komen.

Op 20 oktober 2022 is het zover. We staan voor de deur bij Rutger en Margriet ten Hagen in Leidschendam. Margriet doet open en begroet ons enthousiast. Rutger zit klaar voor het gesprek. De thee wordt gezet en we worden vriendelijk verzocht om te tutoyeren. Een warm welkom dus. Voordat we met het gesprek beginnen, hebben we de gelegenheid om nog even te genieten van het prachtige uitzicht over Leidschendam. 

Op de vraag of Rutger en Margriet iets meer over zichzelf kunnen vertellen, laat Rutger een print zien van zijn levensverhaal. Een behoorlijk dik werk! Het is vooral bedoeld voor de kleinkinderen, zodat ook zij weten wie hun grootvader was en wat hij allemaal gedaan heeft. Voor ons is het onmogelijk om de 97 en 86 levensjaren van respectievelijk Rutger en Margriet samen te vatten. Maar toch willen we een paar dingen noemen. Rutger en Margriet hebben elkaar leren kennen op een dansavond van de Helmondse hockeyvereniging HMHC in 1960. Tijdens hun 61-jarig huwelijk hebben ze heel veel vrijwilligerswerk gedaan, naast het opvoeden van 3 kinderen en het draaiende houden van 3 drukkerijen. Inmiddels doen ze het wat rustiger aan. Hoewel, rustig… voor een rit naar Oostenrijk met de auto, draait Margriet haar hand niet om. 

Vrijwilligerswerk was altijd een belangrijk onderdeel van hun rijke leven. Adem even diep in, want nu volgt een lang lijstje uit het hockey- en golfverleden. Rutger: Ballotagecommissie, Vice voorzitter, Jeugdcommissie, Veldencommissie, Secretaris, Kascommissie, Barcommissie, Oprichter en Voorzitter Golfafdeling, Vz Sponsorcommissie, Marshall, Medeoprichter Country, Voorzitter Stichting Roggewoning. Margriet: Bar, Financiën, Inkoop, Hockey dames elftalcommissie, Barcommissie, Ondersteuning Penningmeester, bijhouden Inrol (in de hockey periode), Ledenadministratie, Jeugdcommissie, Regel & Handicapcommissie. Wij waren behoorlijk onder de indruk. 

Beiden zijn dus niet zomaar erelid van Groen-Geel. Wat velen van jullie echter misschien niet weten, is dat de golfafdeling nooit had bestaan zonder hen. Sterker nog, zij hebben de golfclub op 1 november 1982 opgericht! Rutger als sturende kracht en Margriet als stille kracht op de achtergrond. We waren dus zomaar op bezoek bij de echte pioniers van onze club!  Eind jaren zeventig, als het ledenaantal fors terugloopt, komt het bericht van de gemeente dat Groen Geel een andere sport moet aanbieden of anders terrein moet inleveren. De gemeente stelt softbal voor, maar dat blijkt niet te werken. Vice voorzitter Rutger stelde voor om de golfsport toe te voegen. Daar was in eerste instantie best wat weerstand tegen. Maar als Rutger ‘dreigt’ dat hij dan de grond zelf gaat huren, gaan ze overstag. Zoals toenmalig penningmeester Ooms zei ‘als Rutger er wat in ziet, dan zit er ook wat in en moeten we het gaan doen’. 

1 november 1982 was het zover: de golfafdeling zag het statutaire levenslicht. Op 2 november begon het echte werk. Nu moet je niet denken dat het allemaal zomaar van start kon gaan. Zo moest het clubhuis grondig schoongemaakt worden. En er moest natuurlijk een baan en een driving range komen. Tevens, ook niet onbelangrijk, een golfpro en leden. Een geluk bij een ongeluk was dat de golfvereniging Riverside bij Rotterdam opgeheven werd. Eigenaar Wilton-Feijenoord wilde het terrein gebruiken als slibstortplaats. Een nieuwe en langere baan werd aangelegd bij Vlaardingen. Sommige leden wilden echter liever bij een kleinere baan golfen. Rutger en Margriet waren ook lid van Riverside en stelden voor om bij Groen-Geel te gaan golfen. Dat leek wel wat. Groen-Geel kon ook de nodige golfattributen overnemen, zoals cups, vlaggen en een tractor. Ook golfpro Piet van Beelen verhuisde mee naar onze ontluikende golfclub. De eerste leden bestonden uit het gezin Ten Hagen, families, vrienden, collega’s, en Groen-Geel hockeyers en cricketers. De afdeling groeide binnen een jaar naar 100 leden. Een ballotage was er wel: 2 leden moesten een lidmaatschap ondersteunen. De contributie was toen 75 gulden. Per jaar wel te verstaan,  niet per maand. Het entreegeld was 25 gulden. Heel betaalbaar dus.

1993: Margriet en Rutger ten Hagen in gesprek met Poll en Frans van den Heuvel. Foto: Frans van den Heuvel

Onder het genot van een kopje thee praten Rutger en Margriet rustig verder. Nu over de baanontwikkeling. Voor inspiratie werden andere countryclubs met kleine(re) golfbanen bezocht. Die waren er nog niet zoveel dus het was best puzzelen. De driving range werd aangelegd langs de sloot, tussen wat nu de greens van hole 9 en 3 zijn. Er werd geslagen richting de velden van Graaf Willem (waar nu de green van hole 1 (GROEN) ligt. De afslag van hole 9 was links van de parkeerplaats (waar nu een kunstgrasveld van Graaf Willem ligt). De green lag over de sloot aan de linkerkant. Greens waren van het postzegelformaat.

Na veel overleg met gemeenten, hoogheemraadschap en duinwaterleidingbedrijven groeide de baan. De eerste baan is aangelegd door de gemeente Den Haag. Daarna werd de Heidemij ingeschakeld. De baan werd ook groter, bijvoorbeeld door een stukje terrein van Voorlinden van (toen nog) de KPN te huren voor de aanleg van wat nu hole 4 (groen) is.  

1990: Kai Odhner en Poll van den Heuvel, beide grote initiator van de wekelijkse golfwedstrijden, de Golfweek, de Green Jacket wedstrijd, de Masters etc. Foto: Frans van den Heuvel

Margriet vertelt ons hoe alles toen werkte. In het begin was er elke dag wel een wedstrijd. Het bijhouden van de handicaps gebeurde met de hand en een potlood. Het was daardoor ook vaak clubgebonden. Je kun dus verschillende handicappen hebben als je lid was van meerdere verenigingen.  Gelukkig was hun zoon Steven IT-er. Met behulp van een door hem ontwikkeld computerprogramma kon de berekening versneld worden. Terwijl Rutger van alles regelde - en geen tijd had om te golfen - werden niet alleen de handicaps maar ook de (jeugd)ledenadministratie bijgehouden door Margriet. Dat was een nieuwtje. De golfafdeling heeft in verleden dus een jeugdafdeling gehad! Kleinzoon Victor was één van de jeugdleden.

Het aantal vrijwilligers groeide gestaag met het ledenaantal mee. Velen droegen hun steentje bij. Zo runde Margriet samen met Wil Zevenhoven de bar. De woensdagavonden waren het gezelligst. Na afloop van een wedstrijd werd met z’n allen gegeten en gelachen tot in de kleine uurtjes. Eén niet nader te noemen lid vond het prachtig om op de bar te dansen. Groen-Geel golf werd al snel als één van de gezelligste golfverenigingen van Nederland gezien. 

1999: De sponsoren van de driving range Makelaar Kimman en Garage Biezeman samen met pro Frank van Rijn. Foto: Frans van den Heuvel

Nu vragen jullie je ongetwijfeld af “hoe zit het nou met die Founder’s Trophy”? Wel, tot een jaar of tien geleden waren Rutger en Margriet regelmatig te zien in het clubhuis. Tijdens een vrijwillgersdag viel het op hoeveel mensen hun steentje bijdroegen. Toen kwam het idee van de Founder’s Trophy op. Met de trofee wilden ze de vrijwilligers in het zonnetje zetten. De trofee wordt jaarlijks uitgereikt aan de persoon met de hoogste stableford score tijdens de vrijwilligerswedstrijd. De wisselbeker wordt elk jaar voorzien van een naamplaatje van de winnaar. De winnaar krijgt een prachtig beeldje dat elk jaar anders is en hoogstpersoonlijk is uitgezocht door Rutger en Margriet. Een bijzonder geschenk dus, zeker in het jaar waarin de golfafdeling 40 jaar bestaat.

We hebben ook nog contact gehad met één van onze langstzittende leden, Peter Duijvestein. Wie kent hem niet? Peter zegt het volgende over die begintijd: 
“Dankzij de medewerking van onze buren (Graaf Willem II VAC en HGC) is binnen een zeer kort tijdsbestek een volwaardige negen holes baan aangelegd, waarvoor de C-status werd toegekend door de NGF. Golf was toen nog een sport die graag elitair wilde zijn en nieuwe banen en clubs werden streng geclassificeerd met een  A-B-C of D-status. Gevolg was dat onze baan destijds niet-qualifying was en bij ons geen GVB-examens afgenomen mochten worden. Zelf heb ik in 1984 mijn praktijkexamen op de Haagsche gedaan zonder daar ooit eerder geweest te zijn! Inmiddels is onze baan gelukkig een volwaardige qualifying baan met eigen examenfaciliteiten. Het complex delen met voetbal, hockey en cricket had natuurlijk wel  consequenties. Doordeweeks kon vanaf het begin vrijwel altijd gespeeld worden. Niet op de zondagen omdat er nog op natuurgras competitie werd gehockeyd. Vervelend maar we wisten niet beter.  De jeugdafdeling van hockey werd ook steeds kleiner omdat de meeste ouders de kruising (toen nog gelijkvloers) over de Landscheidingsweg te gevaarlijk vonden. Daardoor lagen onze velden er op zaterdag verlaten bij. Dat werd mooi opgevuld met golf waardoor het gemis van jeugdhockey strategisch gecompenseerd werd.”

Cliff Slootweg
Peter Nievaart

Met dank aan:

• Rutger en  Margriet ten Hagen
• Peter Duijvestein
• Frans van den Heuvel