De NGF is luid en duidelijk over het spelen van non-qualifying wedstrijden.
Samengevat:
Als er sprake is van qualifying baancondities, dan is een normale strokeplay/stableford-wedstrijd per definitie qualifying. De wedstrijdleiding noch de wedstrijdcommissie noch wie dan ook mag een dergelijke wedstrijd non-qualifying verklaren terwijl er sprake is van qualifying condities.
Alleen dan is er geen sprake van qualifying condities als er meer dan één wintergreen is (over 9 holes) of als er - bij renovatie of baanonderhoud - meer dan een zeker percentage van de baan onder water staat of de baan meer dan 50 meter (over 9 holes) is ingekort.
Wil je een non-qualifying wedstrijd organiseren, kies dan voor andere spelvormen zoals Vossenjacht, Vlaggenwedstrijd, Eclectic, Scramble, Foursome, Greensome, Stokkenwedstrijd etc. Dat zijn geen qualifying spelvormen en dus automatisch geen qualifying condities.

Maar waarom? En waarom doen ze het elders anders?
Als wij alleen qualifying spelen bij mooie omstandigheden of alleen van 1 april tot 1 november, zoals werd gesuggereerd tijdens de ledenraadpleging, zullen we uiteindelijk allemaal veel te lage handicaps hebben. Dat behoeft, denk ik, geen uitleg.

Is dat erg?
Als we alleen op Groen-Geel en alleen tegen elkaar spelen is er niets aan de hand. “De ene showhandicapper tegen de andere showhandicapper”.
Maar….als we gasten mee laten doen tijdens onze wedstrijden die lid zijn van een club die zich wél aan de regels houdt, zal dat onherroepelijk leiden tot zure Groen-Gele gezichten. De gast krijgt immers het juiste aantal slagen mee en de Groen-Geel speler te weinig om tegenstand te kunnen bieden. Als wij, Groen-Gelers, elders te gast zijn zullen we het niet kunnen bolwerken. We hebben immers een te lage handicap en de spelers daar de juiste.

Waarom doen andere clubs het dan toch?
Hele goede vraag. Navraag leert dat het onwetendheid is. In het verre verleden was het toegestaan en deden wij het ook en inderdaad gingen we vaak voor schut als we elders speelden.  Ik herinner mij een uitje op een prachtige dag in mei met 30 Groen-Geel spelers naar de Hooge Rotterdamsche (toen nog Hooge Bergsche) waarop onder echt ideale omstandigheden niemand boven de 30 punten kwam.
De veteranen onder ons herinneren zich nog wel de Beer-handicap. Good old Beer Immink hield, om te voorkomen dat nieuwelingen in de winter week na week wonnen, voor de ZaMi ’s winters handmatig de Beer-handicap bij. Bij elke winst kreeg je een slag minder bij de volgende wedstrijd (wat erin resulteerde dat in maart sommigen nog maar nul slagen kregen of zelfs slagen moesten inleveren).

Conclusie: Laten we ons gewoon aan de NGF-regels houden. Je handicap zal oplopen in herfst en winter maar in de lente en vooral in de late zomer daalt ie weer. Mooi toch?

Wanneer is er sprake van een Qualifying ronde en wanneer niet? Wat is een acceptabele score? Zie website NGF