Een observerende Groen-Geler is veel te plotseling van ons heen gegaan. Nauw betrokken maar tegelijk op een afstand hield Bert alles wat er speelde op Groen-Geel goed in de gaten. Vaak waren zijn analyses midden in de roos. Altijd werden ze verpakt in humor die alleen een goed verstaander juist kon interpreteren.
Maar hij nam ook verantwoordelijkheid, en met succes.
Vele jaren heeft Bert met Inez Schröder op voortreffelijke wijze de woensdagavondwedstrijden geleid. De structuur van de WAC is door hem verzonnen en is nog steeds succesvol. Tegelijk was Bert captain van het tweede team en onder zijn leiding werd promotie naar de hoofdklasse afgedwongen.

Voor zijn inzet is hij in 2013 benoemd tot lid van het Gilde van de Groen-Gele Ooievaar.

Als golfer was zijn hoogtepunt het baanrecord dat hij in 2007 verbeterde.
Als strokeplayspeler was Bert degelijk. Maar hij kwam pas echt tot zijn recht als het om matchplay ging. Zijn tegenstander moest van goede huize komen wilde hij de beïnvloeding door Bert buiten weten te sluiten.
Het golfplezier werd nog groter toen zijn beste vriend Paul Bos lid werd. De laatste jaren golfden Bert en Paul in een vast groepje met Roel Evenblij en Donald Rusius. Dat groepje straalde kameraadschap en gezelligheid uit. Precies wat Bert zo belangrijk vond.
Altijd gezellig, grappig mopperend met een serieuze ondertoon. Dat was Bert. Wij gaan hem enorm missen.