'The Masters' voor de deur! Mooie herinneringen van Frank

Deze week is het weer ‘The Masters’ week! Yeeehh ;-) 
Traditioneel de eerste Major van het jaar, gespeeld op de mooie baan van Augusta National in Atlanta, Georgia. Een toernooi waar ik elk jaar naar uitkijk en waar ik elk jaar veel plezier aan beleef bij het kijken. Niet alleen om te genieten van de pracht van de baan zelf, de uitmuntende staat van onderhoud, de bloeiende azalea’s en de kleurenpracht, maar ook omdat de spanning echt te voelen is. De spelers die het zonder uitzondering fantastisch vinden om er te kunnen spelen. De nieuwelingen die de baan voor het eerst mogen spelen, de amateurs die zich kunnen meten met hun voorbeelden, de toppers die hopen op zondag het groene jasje te kunnen aantrekken, allemaal voelen ze de opwinding die dit toernooi met zich mee brengt.

Intussen, na 40 jaar trouw kijken, zijn er ook al veel mooie herinneringen aan ‘The Master’.Want wat een mooie momenten heeft het toernooi gekend!
De eerste overwinning van een Europeaan was die van Seve Ballesteros in 1980.
Fantastisch was de overwinning van Jack Nicklaus in 1986. Met 46 jaar de oudste speler die het toernooi heeft gewonnen. Hij gebruikte toen een McGregor tourney putter, gemaakt van aluminium en zo groot als een boot. Ik heb er ook nog eentje in mijn tas met ‘oude’ putters ;-)
Larry Mize was in 1987 als ‘local boy’ de onverwachte winnaar, nadat hij in de play-off op de 11de hole de bal van buiten de green in de hole chipte voor birdie en daarmee de overwinning afsnoepte van de favoriet Greg Norman.
In 1988 wist Sandy Lile als eerste Schot het toernooi te winnen met een fantastische slag uit de fairwaybunker op de 18de hole. Zo clean geraakt, midden op de green, spin terug naar de vlag… wauw!  De birdie die volgde was genoeg voor de overwinning.
Faldo die in 1989 én 1990 wist te winnen...
In 1992 won Fred Couples op miraculeuze wijze. In de laatste ronde was zijn afslag op de mooie maar altijd lastige 12de hole nét te kort. Waar alle andere ballen het water in rolden, bleef zijn bal op wonderlijke (lees: gelukkige) wijze liggen op de steile helling. Hij chipte vervolgens zijn bal keurig bij de vlag en maakte een par. En won vervolgens.
De overwinning van Ben Crenshaw in 1995 had ook een speciaal tintje: Crenshaw was enkele dagen voor aanvang van het toernooi zijn coach en life-time mentor Harvey Pennick verloren.
Crenshaw zei later dat hij het toernooi had gespeeld met een engel op z’n schouder.
De eerste overwinning van Tiger Woods in 1997 was ook een speciaal moment. Hij won het toernooi met overmacht, 12 slagen voorsprong maar liefst! Iedereen wist toen wel dat Tiger een speciale was.
In 2004 wist Phil Mickelson het eindelijk voor elkaar te krijgen om de felbegeerde ‘Green Jacket’ te bemachtigen.

Iedereen herinnert zich de chip van Tiger op de 16de hole tijdens de laatste ronde in 2005. Nadat zijn afslag net over de green was gegaan, had Tiger een uitdagende chip. Na een moment van verbeelding, concentratie en focus chipte hij de bal weg van de vlag om de bal via de helling van de green weer terug naar de hole te laten rollen. De bal rolde steeds dichter en dichter naar de hole en bleef op het laatste moment op de rand van de hole liggen. Met het ‘Nike’ logo vol in beeld! Een droom van elke marketeer! Om vervolgens in de hole te vallen voor birdie! Wat een slag op zo’n moment! Tiger uit z’n dak, iedereen uit z’n dak. Tiger won vervolgens in de play-off zijn vierde groene jasje.
In 2012 won Bubba Watson het toernooi van Louis Oosthuizen die op de par 5 2de hole een zeldzame albatros had gemaakt. Watson sloeg op de 10de hole in de play-off zijn afslag ver het bos in, maar sloeg vervolgens met een toverslag (een 35 m. hook) de bal uit het bos zo op de green!

In 2019 won Tiger voor de 5de keer de Masters. Voor mij de mooiste.
Na alle ellende die hij in de jaren ervoor had gekend, de fysieke ongemakken die hij heeft gehad, de pijn en de operaties aan zijn rug, heeft hij toch de drive en de motivatie weten te vinden om verder te willen golfen. Heeft ontdekt dat het nog wel ging. En dat het hem steeds beter af ging. En dat hij weer een wedstrijd kon spelen. En dat zijn lijf het gelukkig weer toe liet te spelen. En om dan vervolgens weer de Masters te winnen…. Dikke wauw! Wat een prestatie!

De reden dat ik dit met jullie wil delen is om aan te geven wat een fantastisch gaaf spelletje het golf is. En wat een geweldige herinneringen je hebt door alleen al naar een toernooi te kijken. En wat golf je allemaal kan brengen, ongeacht je leeftijd. Wat me brengt op voor mij het allermooiste moment: Jack Nicklaus, met een fantastische carrière, waaronder 6 Masters overwinningen (niemand anders heeft er 6 of meer gewonnen) meerdere Major overwinningen en heel veel andere toernooien. Is intussen 75 jaar. Heeft zijn actieve carrière intussen al lang afgesloten. Speelt in 2015 nog wel mee in de traditionele par-3 wedstrijd op de woensdag voorafgaande de ‘echte’ wedstrijd. En slaat daar een hole-in-one op de 4de hole! Had ‘ie nog nooit eerder gedaan, een hole-in-one slaan op Augusta. Dus dat boxje kon hij ook weer afvinken! Dan ben je 75 jaar jong! Hoe gaaf is dat!

Ik hoop dat jullie allemaal net zo zullen genieten van de Masters als ik dat ongetwijfeld weer ga doen. En er net zulke mooie herinneringen aan zullen overhouden.
Heel veel plezier met kijken.
En natuurlijk, maandag na het toernooi lekker zelf weer de baan in en alles wat je hebt gezien proberen toe te passen!

Succes en geniet!

Frank van Rijn

 

 

Clubnieuws Overzicht