Rutger was veel, veel goeds, veel sterks, veel wijsheid en vooral veel liefde.
Niet alleen voor zijn familie maar ook voor Groen-Geel. Zijn familie en Groen-Geel zijn moeilijk te scheiden. Zonder Rutger, Margriet, Bea en Steven zou Groen-Geel er op z’n minst  minder goed voor hebben gestaan. Maar schrijver dezes denkt zelfs dat er een goede kans is dat Groen-Geel er zonder de Ten Hagen familie niet meer was geweest. In  alles wat de club nu is heeft Rutger een centrale rol gehad en Rutger was tot op hoge leeftijd zeer betrokken bij Groen-Geel en in het bijzonder bij de rol van Bea.

De oudsten onder ons kunnen zich hem nog als hockeykeeper herinneren. Iets waar hij duidelijk veel plezier in had. Zijn binnenkomst in het clubhuis na een wedstrijd, nog met legguards aan, beetje wijdbeens lopend met een vrolijke blik, richting gezelligheid, staat in menig geheugen gegrift.

Rutgers belangrijkste bijdragen aan Groen-Geel zijn ongetwijfeld het oprichten van de golfafdeling en het achter Bea staan. Hoe liefdevol hij dit laatste deed ontroert mij nog steeds.
Hoe slim hij het eerste deed is een voorbeeld van degelijk managen: stapje voor stapje kansen benutten en onnodig risico uitsluiten.

Voor een uitgebreid beeld van de wijze waarop Rutger en zijn vrouw Margriet zich voor de club hebben ingezet verwijs ik graag naar het artikel 'Groen-Geel Golf, hoe het allemaal begon…', gepubliceerd op 28 oktober 2022, waarin zij tijdens een interview hun levensverhaal vertelden. Klik hier voor het artikel!

Met Rutger verliest Groen-Geel een erelid, een founding father, een man die zich in tal van uiteenlopende functies voor de club inzette, maar vooral een groot man!

Namens de hele countryclub Groen-Geel,
Peter Duijvestein